Monday, Dec 02 2024
04:07:10 PM



CONSTANTINO BRUMIDI
Written by Michael Servos


CONSTANTINO BRUMIDI
(ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΤΑΥΡΟΥ ΜΠΡΟΥΜΙΔΗΣ)
(1805-1880)
Greek - Italian – American
Artist of the Capitol
Σκοπός του Ιδρύματος Ελληνισμού Αμερικής 
www.hellenes.com, είναι να αναγνωρίσουμε, 
να προβάλλουμε και να τιμήσουμε Ελληνο-Αμερικανούς 
που άφησαν πίσω τους πολιτιστική και κοινωνική 
παρακαταθήκη στις ΗΠΑ. Το Ίδρυμα Ελληνισμού Αμερικής 
με την οικονομική υποστήριξη των Ομογενών ανέλαβε την 
κατασκευή και τοποθέτηση του Ανδριάντα του Κωνσταντίνου Μπρουμίδη σε κεντρική τοποθεσία στην πόλη Αννάπολις της πολιτείας Μέρηλαντ των ΗΠΑ.


The goal of the Foundation of Hellenism of America www.hellenes.com,
is to recognize, to present and honor the work of the Greeks in America,
that left behind their cultural and social heritage in USA.The Foundation
of Hellenism of America, with the financial support of Greek Americans,
started the structure and placement the statue of Constantino Brumidi central located in the city of Annapolis of the State of Maryland, USA.

Ο Έλληνας και Ιταλος μετανάστης, είναι ο καλιτέχνης που ζωγράφησε όλο το Καπιτώλειο
σε διάρκεια 25 ετών.

The Greek and Italian immigrant Constantino Brumidi, he is the Artist of the Capitol
working 25 years to finish the Art work.

Ένα Άγαλμα είναι, μία έμπνευση, ένα δημιούργημα, ένα βιβλίο, μια εικόνα,
ένα έργο τέχνης, ένα μνημείο, περνάει πολλαπλά μηνύματα, μια υπενθύμιση
που μας θυμίζει συνέχεια την Ιστορία που είναι η οντότητα και η ταυτότητά μας.
 
 
A Statue is an ispiration, a creation, a book, an image, an artwork, a monument,
passes many messages, a reminder of our history and our identity.
Την οργή των νεκρών να φοβάστε και των βράχων τα αγάλματα
Οδυσσέας Ελύτης

The wrath of the dead to be afraid and the brute of Statues
Odysseus Elytis

Να δημιουργείς και δημιουργώντας να δημιουργείσαι
και να μην είσαι τίποτε άλλο από την δημιουργία σου.
Αριστοτέλης

To create and be created and not to be
anything else other than your creation
Aristotle











Constantino Brumidi Day-Gavin Buckley doing dedication of bronze statue-Annapolis, MD 10/19/19
















ΙΔΡΥΜΑ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΑΜΕΡΙΚΗΣ

FOUNDATION OF HELLENISM OF AMERICA

 P.O. BOX 6434, Clearwater, FL 33765

WWW.HELLENES.COM, dodonaios@aol.com, 727-482-4958

Honorable Mayor & City Council                    Madam Chair AiPPC & Members

of Annapolis, Maryland                                   of Annapolis, Maryland

Gavin Buckley                                                  Cynthia Krewson

Dear Mr. Buckley                                              Dear Ms Krewson

 

The goal of our Foundation is to promote Hellenism in America by honoring Greek Americans  which leaves behind their legacy.  Next on the list of the foundation is to place a bronze statue of Constantino Brumidi  (1805-1880),  the Greek - Italian – American Artist of the Capitol,  in the City of Annapolis  area preferable in a visible central location to make it a tourist attraction for the city. His Greek father Stavros Broumidis gave him the Inspiration and Aspiration, his Italian mother Anna Bianchini gave him the talent of Art, and the United States of America gave him the opportunity to become the Michael Angelo of the Capitol.

 

Our decision to choose Annapolis to place the Statue of Constantino Brumidi, is close to Washington DC and has a strong population of Greek and Italian Communities.

 

Foundation of Hellenism of America is respectfully requesting to receive an official decision to place a bronze statue of Constantino Brumidi with the financial support of Greek  American Organizations. Also, we would like to start the structure of the statue and placement of a bronze commemorative plaque on the base. The statue height is 6 feet 2 inches and the base height 6 feet.

 
Some of Foundation’s projects are:

The first Greek in America http://www.hellenes.com/firstgreek.aspx

George Papanicolaou at the University of Miami, Florida USA, to commemorate the great Greek – American inventor.

http://www.hellenes.com/georgepapanicolaou.aspx

The Foundation of Hellenism of America, with the financial support of Greek Americans, started the structure and placement the statue of Louis Tikas next to the 
Museum of Coal Miner’s at the City of Trinidad in Colorado, USA.

http://www.hellenes.com/louistikas.aspx

HELLENIC CEMETERY MORPHEAS, I am very happy excited about this new relationship with Curlew Hills, comments Foundation of Hellenism of America President, Michael Servos. This is truly a piece of history for the Greek community.  For the first time Greeks can be all together in one location. http://www.hellenes.com/cemetary.aspx

Michael Servos Led to the creation of PLATO ACADEMY CHARTER SCHOOL, in this Primary School in the CLEARWATER State of Florida USA., students from all nationalities of the world, taught the Greek language. Today nine schools operating in the Florida region.

hhttp://www.hellenes.com/plato.aspx

Michael Servos, with his initiative and in its capacity as President of the Panhellenic Federation of Florida, made a proposal to the Ministry of Foreign Affairs of Greece, to create Consulate General in Tampa. This request was accepted by the Greek Parliament, and today operates the Consulate General in Tampa, Florida, United States of America.

http://www.hellenes.com/consulate.aspx

 

Hopefully we will get a positive decision,


With warm greetings

Michael Servos           

MICHEL SERVOS

Honorary President
cc:  Speaker of the House
John Sarbanes Congressman
Greek & Italian Organizations
Media

FOUNDATION OF HELLENISM OF AMERICA Feb-01 -2019



Statue Location

100 Westgate Circle, Annapolis, MD 21401




Close Up


Bronze Plaque In Front of Statue

CONSTANTINO BRUMIDI

(ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΤΑΥΡΟΥ ΜΠΡΟΥΜΙΔΗΣ)

JULY 26, 1805 – FEBROUARY 19, 1880

 

GREEK – ITALIAN – AMERICAN

ARTIST OF THE CAPITOL

 

HIS GREEK FATHER STAVROS BROUMIDIS

GAVE HIM THE INSPIRATION & ASPIRATION

HIS ITALIAN MOTHER ANNA BIANCHINI

GAVE HIM THE TALENT OF ART

AND THE UNITED STATES OF AMERICA

GAVE HIM THE OPPORTUNITY TO BECOME

THE MICHAEL ANGELO OF THE CAPITOL

 

ERECTED BY:

FOUNDATION OF HELLENISM OF AMERICA

WWW.HELLENES.COM

MICHAEL SERVOS

HONORARY PRESIDENT

 

DEDICATED: DATE

 

STATUE DONATED BY:

NAMES BY ALPHABETICAL ORDER






































Κωνσταντίνος Μπρουμίδης: Ο Έλληνας «καλλιτέχνης του Καπιτωλίου»
8 Ιανουαρίου 2021

Ο Κωνσταντίνος Μπρουμίδης γεννήθηκε στην Ιταλία στις 26 Ιουλίου 1805 από Έλληνα πατέρα και Ιταλίδα μητέρα, την Άννα Μπιανκίνι. Πιο συγκεκριμένα, ο Κωνσταντίνος ήταν γιος του Σταύρου Μπρουμίδη από τα Φιλιατρά, ο οποίος έφυγε για την Ιταλία λίγο πριν ή λίγο μετά τα Ορλωφικά (1770), για να γλιτώσει από τον διωγμό των Τούρκων.

Από πολύ μικρή ηλικία διεφάνη το ταλέντο του στη ζωγραφική και στα δεκατρία του γράφτηκε στην Ακαδημία του Αγίου Λουκά της Ρώμης. Παρακολούθησε μαθήματα τέχνης σε διάφορα μουσεία και μαθήτευσε δίπλα σε κορυφαίους ζωγράφους που ειδικεύονταν στις τοιχογραφίες. Έτσι, μαζί με άλλους ζωγράφους ανέλαβε την αποκατάσταση των τοιχογραφιών του Ραφαήλ στο Βατικανό. Την ίδια περίοδο, φιλοτέχνησε την προσωπογραφία του Πάπα Πίου Θ΄ (Papa Pio IX). Λόγω των πολιτικών αναταραχών στην Ιταλία, ο Κωνσταντίνος Μπρουμίδης αναγκάστηκε να μεταναστεύσει στις ΗΠΑ στις 18 Σεπτεμβρίου του 1852. Μάλιστα, εκείνη την εποχή υπηρετούσε σαν λοχαγός του Βατικανού. Σε μια συμπλοκή αρνήθηκε να πυροβολήσει και φυλακίστηκε για δεκατέσσερις μήνες. Αποφυλακίστηκε με τον όρο να μην ξαναγυρίσει στην Ιταλία.

Έμπνευση από την ελληνική μυθολογία

Στις ΗΠΑ, επί 25 ολόκληρα χρόνια φιλοτέχνησε τον εσωτερικό χώρο της Ροτόντας του Αμερικανικού Καπιτωλίου, με σπουδαιότερο έργο του την «Αποθέωση του Ουάσιγκτον», το οποίο φιλοτεχνήθηκε αμέσως μετά τον Αμερικανικό Εμφύλιο. Το συγκεκριμένο έργο είναι εμπνευσμένο από την ελληνική μυθολογία και ο Ουάσιγκτον απεικονίζεται στον ουρανό, ντυμένος με μοβ ένδυμα. Δεξιά και αριστερά του στέκονται οι θεές Νίκη και Ελευθερία, ενώ περιτριγυρίζεται από μορφές όπως είναι η Αθηνά, ο Ήφαιστος, ο Ερμής και η Δήμητρα. Μεταξύ άλλων, έργα του στο Καπιτώλιο είναι η «Νομοθεσία» και η προσωπογραφία του Βενιαμίν Φραγκλίνου. Στον θόλο του Καπιτωλίου έχει, επίσης, ζωγραφίσει τη θεά Αθηνά να συζητάει με τον Βενιαμίν Φραγκλίνο, τον εφευρέτη του τηλεγράφου Μορς και τον Φούλτον, εφευρέτη του πρώτου ατμόπλοιου, σε μια αλληγορία τέχνης και γραμμάτων. Συνολικά, τοιχογράφησε πάνω από 1.500 τ.μ. και οι τοιχογραφίες του υπάρχουν μέχρι και σήμερα. Τέλος, το 1854 ταξίδεψε στο Μεξικό, όπου ζωγράφισε την «Αγία Τριάδα» στον μητροπολιτικό ναό της πρωτεύουσας.

Από τις Αναγεννησιακές του επιρροές, (Μιχαήλ Άγγελος, Ραφαήλ), πήρε και το προσωνύμιο «Μιχαήλ Άγγελος των ΗΠΑ». Τα τελευταία χρόνια της ζωής του τα πέρασε ολομόναχος και φτωχός. Πέθανε στις 19 Φεβρουαρίου του 1880 και ενταφιάστηκε στο Κοιμητήριο Γκλένγουντ, το νεκροταφείο των διασημοτήτων της Ουάσιγκτον. Παρ’ όλα αυτά, το μνήμα του παρέμεινε χωρίς επιγραφή. Τον Απρίλιο του 2007, η αμερικανική κυβέρνηση διοργάνωσε τελετή για να τιμήσει τη συμπλήρωση των 200 χρόνων από την ημέρα γέννησής του. Επίσης, το 2008 έλαβε μεταθανάτια το Χρυσό Μετάλλιο του Κογκρέσου σε αναγνώριση της προσφοράς του στο αμερικανικό κράτος και ένα άγαλμα κοσμεί εδώ και λίγο καιρό το πάρκο Brown-Leanos στην Ανάπολις, με πρωτοβουλία της ελληνικής και ιταλικής κοινότητας.


Η συνεισφορά του στο Καπιτώλιο έχει εξάλλου αναγνωριστεί και τιμηθεί ευρέως από το Κογκρέσο των ΗΠΑ. Εκείνο, αποσπά συχνά κονδύλια για τη συντήρηση των τοιχογραφιών του Μπρουμίδη, καθώς είναι η ίδια η ιστορία του αμερικανικού έθνους.

Ο «καλλιτέχνης του Καπιτωλίου», όπως είναι ο τίτλος της επετειακής βιογραφίας του που εκδόθηκε το 1998 από το ίδιο το Κογκρέσο, έχει γίνει ξακουστός τα τελευταία χρόνια πολύ στις ΗΠΑ, μέσω εκθέσεων, αφιερωμάτων αλλά και ξεναγήσεων στον κατεξοχήν χώρο της δουλειάς του, το Καπιτώλιο, όπου πέρασε 25 χρόνια φιλοτεχνώντας τις κολοσσιαίες τοιχογραφίες του θόλου, αλλά και την «Αποθέωση του Ουάσιγκτον», τη ζωφόρο της «Αμερικανικής Ιστορίας» και τους τοίχους των Διαδρόμων Μπρουμίδη.



Παρά το μεγάλο ενδιαφέρον και την απήχηση που απολαμβάνει σήμερα το όνομά του, όμως, ακόμα και στις ΗΠΑ ο Ελληνο-Ιταλός Μπρουμίδης παρέμενε εν πολλοίς άγνωστος και ξεχασμένος.

Η επίσημη ξεναγός του Καπιτωλίου (Myrtle Cheney Murdock) ήταν αυτή που επιδόθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1950 σε μια γιγαντιαία εκστρατεία για την αναζωπύρωση του ενδιαφέροντος γύρω από τον Μπρουμίδη. Μάλιστα, τον χαρακτήριζαν εξάλλου «Ιταλό» και τον αποκαλούσαν «Μπρουμίντι». Ακόμη και ο τάφος του παρέμεινε για 72 χρόνια ανεύρετος, μέχρι που «ανακαλύφθηκε» το 1952.



Πέθανε πάμπτωχος

Η ιστορία ωστόσο δεν φέρθηκε με τον καλύτερο τρόπο στον Έλληνα. Εκείνον, που ζωγράφισε τα πάθη και τις αλληγορίες του αμερικανικού έθνους. Τούτο, διότι πέθανε τελικά πάμφτωχος και παραγνωρισμένος. Η ειρωνεία είναι ότι πλέον φιγουράρει με πηχυαίους τίτλους ως «Μιχαήλ Άγγελος του Καπιτωλίου» και «Καλλιτέχνης ενός έθνους».

Ο Κωνσταντίνος γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Ρώμη. Εκεί κατέφυγε ο πατέρας του για να γλιτώσει από τις διώξεις του τουρκικού ζυγού. Το 1852 αποβιβάστηκε στη Νέα Υόρκη, έχοντας κάνει ήδη ένα καλό όνομα στον χώρο της ιταλικής τέχνης. Η μεγάλη παραγγελία θα έρθει το 1855, όταν του ανατίθεται ο εξωραϊσμός του Καπιτωλίου.

Ο Μπρουμίδης κλείνεται στο Καπιτώλιο. Αν και όχι για τέσσερα χρόνια όπως ο Μιχαήλ Άγγελος στην Καπέλα Σιξτίνα, αλλά για 25 ολόκληρα έτη.


Με καταγωγή από τα Φιλιατρά Μεσσηνίας, ο Κωνσταντίνος Μπρουμίδης έζησε πολλά και διάφορα. Μάλιστα, διακρίθηκε για τις δημοκρατικές του ευαισθησίες. Χαρακτηριστικό είναι πως ως λοχαγός του παπικού στρατού αρνήθηκε να πυροβολήσει τους επαναστάτες του Γαριβάλδη. Αποτέλεσμα ήταν να οδηγηθεί στις φυλακές για 14 μήνες. Το μόνο όπλο που γνώριζε εξάλλου ο Μπρουμίδης ήταν ο χρωστήρας. Η οικογένειά του κρατούσε στα Φιλιατρά από το 1652. Ήταν μια από τις γνωστότερες φαμίλιες της Μεσσηνίας που είχαν πολεμήσει τον Τούρκο δυνάστη.

Οι Μπρουμίδηδες πήραν μέρος και στα Ορλωφικά. Ένας ακόμα Μπρουμίδης αναφέρεται ως ηγετικό στέλεχος το 1769. Κυνηγημένοι για την ασίγαστη επαναστατική τους δράση, περνούν στη Ζάκυνθο το 1774 κι από κει τελικά στη Ρώμη.

Ο μικρός Κωνσταντίνος δείχνει από την αρχή την κλίση του στη ζωγραφική. Παιδί ακόμα φιλοτεχνεί τοιχογραφίες στα παλάτσο της αριστοκρατίας. Όταν μεγαλώνει, σπουδάζει τη ζωγραφική στην Ακαδημία του Αγίου Λουκά στη Ρώμη και έχει δασκάλους μεγάλα ονόματα της ιταλικής τέχνης.



Εκεί θα γίνει ειδικός στις αναγεννησιακές τοιχογραφίες. Όλοι θα παραδεχτούν το ταλέντο του τόσο στην απεικόνιση των μορφών όσο και τη γλυπτική. Σύντομα εξάλλου θα ζωγραφίζει για πάπες και πρίγκιπες. Θα μετατραπεί σε έναν από τους καλύτερους ζωγράφους της Ρώμης.

Το 1840 ο πάπας Γρηγόριος ΙΣΤ’ του αναθέτει το προβεβλημένο έργο της αποκατάστασης των κατεστραμμένων τοιχογραφιών του Ραφαήλ στο Βατικανό. Στο παπικό κρατίδιο θα γνωρίσει νέες δόξες. Το έκανε, φιλοτεχνώντας μια σειρά τοιχογραφιών (όπως του αρχάγγελου Μιχαήλ) και αναλαμβάνοντας τη δημιουργία της προσωπογραφίας του Πάπα Πίου Θ’.

Η παπική απεικόνιση εντυπωσίασε τον Πίο Θ’. Ως εκ τούτου τον παρασημοφορεί και τον προσλαμβάνει στη φρουρά του Βατικανού. Η τιμή θα μετατραπεί όμως σύντομα σε κατάρα. Κι αυτό γιατί βρισκόμαστε στα χρόνια της επαναστατικής δράσης του Γαριβάλδη και της δημοκρατικής εξέγερσης της Ρώμης.



Ο δημοκράτης και οπαδός του Risorgimento (κίνημα για την ενοποίηση της Ιταλίας) Μπρουμίδης αρνείται να στρέψει το όπλο του κατά των επαναστατών της βραχύβιας ιταλικής δημοκρατίας. Επρόκειτο για μια απόφαση που θα του κόστζε και μάλιστα ακριβά. Για τιμωρία θα βρεθεί στα μπουντρούμια του Βατικανού, ενώ έχει γυναίκα και δύο παιδιά να θρέψει.

Ο Πάπας απελευθέρωσε τελικά τον αγαπημένο του ζωγράφο έπειτα από 14 μήνες στα υπόγεια του Βατικανού. Υπαινίχθηκε πάντως πως στην Ιταλία δεν ήταν ασφαλής. Η κατοχή της Ρώμης από τις γαλλικές δυνάμεις το 1849 πείθει τελικά τον φιλελεύθερο ζωγράφο να εγκαταλείψει την Ιταλία και να σαλπάρει για τον Νέο Κόσμο.


Στην Αμερική

Η επιλογή της Αμερικής μόνο τυχαία δεν ήταν για τον αυτοεξόριστο Μπρουμίδη. Το καλό του όνομα στην ιταλική τέχνη του είχε ήδη εξασφαλίσει δουλειά στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Κι έτσι καταφτάνει στη Νέα Υόρκη τον Σεπτέμβριο του 1852. Είχε μια σειρά συμβολαίων στη διάθεσή του. Τα μεγάλα σαλόνια της πόλης τον γνώριζαν και τον είχαν κλείσει για τις προσωπογραφίες τους. Ο Μπρουμίδης αιτήθηκε αμέσως την υπηκοότητα, την οποία πήρε τελικά το 1857.

Πλάι στις προσωπογραφίες φιλοτεχνεί πολλά ακόμα έργα. Αναλαμβάνει εξίσου σημαντικά έργα στις ΗΠΑ, διακοσμώντας εκκλησίες με το χαρακτηριστικό νεοκλασικό του στυλ. Σύντομα θα καταξιωθεί και στην Αμερική ως ζωγράφος. Ο κόσμος της τέχνης εκτιμά δεόντως την τοιχογραφία της Σταύρωσης, που δημιουργεί στη νεοϋορκέζικη Εκκλησία του Πρωτομάρτυρα Στεφάνου.

Αμέσως μετά αφήνει παρακαταθήκη άλλη μια διάσημη τοιχογραφία. Αυτή τη φορά σε παρεκκλήσι της Βαλτιμόρης. Οι πάντες μιλούν για τον Ιταλό πρόσφυγα Μπρουμίντι που ζωγραφίζει σαν τον Μιχαήλ Άγγελο. Η χάρη του θα φτάσει μέχρι και το Μεξικό. Τον καλούν οι δημοτικές αρχές της Πόλης του Μεξικού να φιλοτεχνήσει μια αλληγορική αναπαράσταση της Αγίας Τριάδας στον καθεδρικό της πόλης.



Επιστρέφοντας από το Μεξικό, περνά από την Ουάσιγκτον. Σε μια επίσκεψη στο Καπιτώλιο οι λευκοί τοίχοι του τού φέρνουν αμέσως ιδέες. Το λευκό σκηνικό ήταν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για νωπογραφίες. Έτσι, δεν χάνει τον καιρό του.

Προσφέρει λοιπόν τις υπηρεσίες του στον φρούραρχο του Καπιτωλίου, λοχαγό Μοντγκόμερι Μέιγκς, ο οποίος ως επιστάτης των έργων επέκτασης του κτηρίου αποδέχεται πρόθυμα. Η πρώτη του δουλειά στον ναό της αμερικανικής δημοκρατίας ήταν η αίθουσα συνεδριάσεων της Επιτροπής Γεωργίας. Την ώρα που στήνει τις σκαλωσιές του, ο υπουργός Πολέμου, Τζέφερσον Ντέιβις, μεσολαβεί ώστε να μετατραπούν σε 10 τα δολάρια της ωριαίας αμοιβής του, από τα οκτώ της αρχικής συμφωνίας.

Το τελικό έργο του Μπρουμίδη εντυπωσιάζει άπαντες στη Γερουσία κι έτσι εξασφαλίζει αμέσως νέες παραγγελίες. Σε σύντομο διάστημα θα τον γνωρίζουν όλοι ως «κυβερνητικό ζωγράφο», καθώς περνούσε το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας του στο Καπιτώλιο και είχε σταθερό κοινό επισκεπτών κάτω από τις σκαλωσιές του.



Το σημαντικότερο έργο του στο Καπιτώλιο ήταν ο θόλος του, που περιλαμβάνει την κολοσσιαία «Αποθέωση του Ουάσιγκτον» αλλά και την εξίσου μνημειώδη ζωφόρο της «Αμερικανικής Ιστορίας», που φιλοξενεί αλληγορικές παραστάσεις από την ιστορία του αμερικανικού έθνους.

Το έργο στον θόλο θα παραμείνει μάλιστα ημιτελές, παρά τα 25 χρόνια που μπαινόβγαινε στο Καπιτώλιο ο ζωγράφος, κι αυτό γιατί του ανέθεταν διαρκώς νέα και επείγοντα έργα, όπως για παράδειγμα η Προεδρική Αίθουσα αλλά οι διάδρομοι της Συγκλήτου, που θα μείνουν τελικά γνωστοί ως «Διάδρομοι Μπρουμίδη». Εξίσου μνημειώδεις ήταν και οι παραστάσεις του για την «Ελευθερία και την Ένωση» στον προθάλαμο του Λευκού Οίκου.

Κατά καιρούς το «έσκαγε» από το Καπιτώλιο για να φιλοτεχνήσει τοιχογραφίες σε πολλές αμερικανικές εκκλησίες, όπως στη Βασιλική Πέτρου και Παύλου στη Φιλαδέλφεια αλλά και σε αρκετούς ακόμα ναούς, από τη Βαλτιμόρη μέχρι τη Νέα Υόρκη και την Ουάσιγκτον. Ακόμα και στην Αβάνα έφτασε η τέχνη του.


Η θεά Αθηνά στο Καπιτώλιο

Η μεγαλύτερη σφραγίδα της καλλιτεχνικής του ζωής θα τεθεί στο Καπιτώλιο, όπου πέρα από τα προαναφερθέντα έργα φιλοτέχνησε και διακόσμησε πολλές ακόμα αίθουσες. Ξεχωρίζουν ίσως η «Νομοθεσία» και το πορτρέτο του Βενιαμίν Φραγκλίνου στην Προεδρική Αίθουσα, αλλά και η συνομιλία του Χριστόφορου Κολόμβου και της Ινδιάνας.

Γνήσιος Έλληνας καθώς ήταν και μεγάλος γνώστης της ελληνικής μυθολογίας, βάζει στον θόλο του Καπιτωλίου τη θεά Αθηνά να συζητά με τον Φραγκλίνο, τον (εφευρέτη του τηλεγράφου) Σάμιουελ Μορς και τον (εφευρέτη του ατμόπλοιου) Ρόμπερτ Φούλτον, χαρίζοντας στο αμερικανικό έθνος άλλη μια σπουδαία αλληγορία.

Η τεράστια εργασία του Μπρουμίδη στο Καπιτώλιο θα ξεκινήσει ουσιαστικά από το 1860, όταν θα σχεδιάσει στο χαρτί και θα μεταφέρει στους τοίχους τοιχογραφίες μεγάλης κλίμακας στην κεντρική αίθουσα της Βουλής των Αντιπροσώπων, σε γραφεία και αίθουσες κυβερνητικών επιτροπών στη Γερουσία και το Κογκρέσο, σε όλους τους διαδρόμους του πρώτου ορόφου της Γερουσίας και σε τόσες ακόμα γωνιές του Καπιτωλίου.

Ο Έλληνας ζωγράφος συνεργάστηκε ως επικεφαλής με αναρίθμητα συνεργεία ζωγράφων και τεχνιτών από την Ευρώπη, από την Ιταλία και την Αγγλία μέχρι και τη Γερμανία. Εφαρμόζοντας μια πληθώρα τεχνικών, από νωπογραφίες και λάδια μέχρι τέμπερες και ακόμα πιο ευαίσθητα μέσα, ο Μπρουμίδης ζωγράφισε προσωπικά όλες τις ιστορικές και μυθολογικές σκηνές.

Ως μεγάλος μετρ της ζωγραφικής τέχνης, έκανε συχνά τις εικόνες του να μοιάζουν με γλυπτά, να ξεπετάγονται σαν ανάγλυφες πέτρες. Με τα χέρια του φιλοτέχνησε επίσης όλες τις θαυμάσιες προωπογραφίες των πατέρων του αμερικανικού έθνους και τις περιβόητες αλληγορίες του που θα του έδιναν μια ακλόνητη θέση στο πάνθεο της αμερικανικής τέχνης.



Τα βάσανά του

Στην προσωπική του ζωή, σχετικές πηγές τον εμφανίζουν να αποκτά άλλο ένα παιδί στην Αμερική, αν και κανείς δεν ξέρει αν ήταν εκτός γάμου. Η οικογένειά του είχε παραμείνει εξάλλου στην Ιταλία και ο καλλιτέχνης διατηρούσε συχνή αλληλογραφία με την κόρη του, Ελένη. Η Λόλα Γκερμόν, η ερωμένη του στις ΗΠΑ (και δεύτερη σύζυγός του;), τον εγκατέλειψε κάποια στιγμή και το γεγονός στάθηκε καταλυτικό στη ζωή του.

Οι ταλαιπωρίες του εν τούτοις δεν τέλειωσαν εκεί. Λίγο αργότερα έπεσε από τη σκαλωσιά του Καπιτωλίου και τραυματίστηκε σοβαρά. Σύμφωνα με έγγραφα του Κογκρέσου, ο Μπρουμίδης πληρώθηκε για το σύνολο του έργου του στα 25 αυτά χρόνια με το ποσό των 80.712 δολαρίων. Γιατί πέρασε τότε τα τελευταία χρόνια της ζωής του βουτηγμένος στη φτώχεια και την ανέχεια; Την ώρα που συνέχιζε δηλαδή να ζωγραφίζει το Καπιτώλιο και να αμείβεται κανονικά.

Στον αμερικανικό ναό της δημοκρατίας θα περάσει κυριολεκτικά όλη την υπόλοιπη ζωή του, καθώς και άρρωστος όταν ήταν στα στερνά του αρνούνταν να εγκαταλείψει τον χρωστήρα. Είχε εξάλλου τόσα έργα ημιτελή και χρόνος για χάσιμο δεν υπήρχε! Την τελευταία του πινελιά την έβαλε τέσσερις μήνες πριν από τον θάνατό του και ήταν αυτός και μόνο αυτός που θα τον σταματούσε.

Ο Κωνσταντίνος Μπρουμίδης πέθανε στην Ουάσιγκτον στις 19 Φεβρουαρίου 1880. Ενταφιάστηκε στο Κοιμητήριο Γκλένγουντ, το νεκροταφείο των διασημοτήτων της Ουάσιγκτον, το μνήμα του παρέμεινε ωστόσο χωρίς επιγραφή. Για τα επόμενα 72 χρόνια κανείς δεν θα ασχολούνταν μαζί του, μέχρι να αρχίσει τουλάχιστον η προσωπική οδύσσεια της ξεναγού του Καπιτωλίου το 1952 για να αναβιώσει και πάλι στη συλλογική μνήμη των Αμερικανών τον άνθρωπο που φιλοτέχνησε τα αμερικανικά ιδεώδη στο λίκνο της δημοκρατίας..



Το Χρυσό Μετάλλιο του Κογκρέσου

Όταν τον ανακάλυψαν εκ νέου, τον αποκαλούσαν «Ιταλό». Και ήταν μερίδα Αμερικανών νομομαθών αυτοί που αποφάνθηκαν ότι εφόσον ο πατέρας του, Σταύρος Μπρουμίδης, ήταν Έλληνας, τότε και ο γιος, Κωνσταντίνος, ήταν επίσης Έλληνας. Στα αμερικανικά αφιερώματα συναντάται συνήθως ως Ελληνο-Ιταλο-Αμερικανός.

Την 1η Σεπτεμβρίου 2008, ο πρόεδρος Τζορτζ Μπους υπέγραψε το διάταγμα που απένειμε το Χρυσό Μετάλλιο του Κογκρέσου στον Έλληνα ζωγράφο. Στον επικήδειο που εκφώνησε για τον Μπρουμίδη Αμερικανός γερουσιαστής, δεν παρέλειψε να σημειώσει:

«Θα μου επιτρέψετε να κάνω μια μικρή μνεία στη θαυμαστή ιδιοφυΐα που επί τόσο χρόνο, τόσο ευγενικά και τόσο ωραία, είναι συνυφασμένη με το Καπιτώλιο. Πέθανε φτωχός, χωρίς να έχει χρήματα ούτε για να θάψει το εξασθενημένο κορμί του, και εντούτοις πόσο πλούσια κληρονομιά άφησε στην παρούσα και τις μελλοντικές γενιές. Περισσότερο από ένα τέταρτο του αιώνα το πέρασε ανάμεσα σε αυτούς τους τοίχους, από το υπόγειο μέχρι τον θόλο, αφήνοντας δημιουργίες αθάνατης ομορφιάς οπουδήποτε ακουμπούσε το χέρι του»…



Copyright ©1998 - 2024 Foundation of Hellenism of America
All Rights Reserved.